ŻYCZYĆ I W ZGODZIE BAWIĆ SIĘ.
Pewnego marcowego dnia przedszkolaki wybrały się na spacer. Kiedy tak
maszerowały, marcowa pogoda nie raz dawała im o sobie znać. Najpierw
zaświeciło mocno słonko, potem powiał silny wiatr. Całe niebo się
zachmurzyło i zaczął padać malutki deszczyk, potem coraz większy i
większy, aż wreszcie zrobiła się straszna ulewa. Przed deszczem
dzieci schowały się pod drzewem. Kiedy ulewa ustała, dzieci
zobaczyły dookoła siebie kałuże – małe i duże. Zabawiły się w
ich przeskakiwanie. Nagle – niebo pociemniało i znów zerwał się
wiatr i zaczął padać śnieg.
Tak właśnie poznaliśmy powiedzenie ,, w marcu jak w garncu"
